Torino

11/21/2013

Pomalo hladan grad, bar sam takav utisak ja stekla. Naravno, nismo imali vremena da se dovoljno zadržimo i potpuno osetimo njegovu atmosferu. Sigurno da se veliki industrijski centri Milano, Torino, Djenova, po svojim turističkim atrakcijama ne mogu meriti sa Firencom, Rimom, Venecijom, ali i oni imaju svoje draži i lepote. A i grad koji je poznat kao prestonica čokolade ne može da bude nedopadljiv.
U bogatoj istoriji grada ističe se podatak da je od 1861. do 1871. godine bio glavni grad Italije, ali je nakon toga to postao i ostao Rim. Pečat gradu i njegovom urbanom izgledu dali su još u drugoj polovini 17. veka čuvene arhitekte Vitozzi i Castellamonte, a to što je Torino postao prvi evropski barokni glavni grad, delo je Guarinija i Juvarra. Danas, jedna od glavnih odlika Torina je upravo njegova dostojanstvena barokna arhitektura.
Grad je važan industrijski centar, pre svega zahvaljujući tome što se tu nalazi sedište svetski poznate i važne automobilske industrije FIAT. Tu su i sedišta i ogromne fabrike drugih italijanskih preduzeća i industrijskih grana.
Naidjosmo prvo na Porta Palatina, to je  kapija koja je dozvoljavala prolaz sa severa u rimski grad koji je sad poznat kao Torino. Ova kapija je glavni arheološki dokaz o gradu rimskog vremena, i jedna je od najbolje očuvanih kapija iz 1.veka nove ere. Zajedno sa antičkim pozorištem, koje je u neposrednoj okolini, čini celinu nazvanu Arheološki park, a otvorenu 2006. godine. Dupla vrata vode ka četvorougaonom dvorištu, čiji su ostaci takodje vidljivi. Dve kule visoke su nešto više od 30m i imaju kvadratnu osnovu i telo koje je zasečeno na šesnaest delova.

Porta Palatina

antičko pozorište

jedan od ukrasa na stubovima koji okružuju arheološki park

Trg San Giovani ukrašen je cvećem. Sem što je u neposrednoj okolini arheološki park, ovde je smeštena i najveća torinska katedrala. Posvećena je sv. Jovanu Krstitelju a u okviru nje se nalazi barokna kapela, koju je sagradio arhitekta Đordano Đordini krajem 17. Veka. U kapeli je smešten Sv. pokrov. U noći izmedju jedanaestog i dvanaestog aprila 1997, požar je teško oštetio zgradu, ali su vatrogasci uspeli da spasu sveti pokrov. Moguće je videti njegovu repliku, original se izlaže samo jednom u par godina.

trg San Giovani

katolička ketedrala

skulptura na grobu jedne od grofica koja je sahranjena u crkvi

unutar katedrale

kopija Leonardove "Tajne večere"

prosjak ispred katedrale

arkade kao glavna karakteristika torinskih ulica
Prodjosmo ulicom Via Po. Ona spaja trgove Piazza Castello i Piazza Vittorio Veneto. Duga je 700 metara i ima arkade sa obe strane ulice.
Piazza Castelo konstruisao je Vitozzi i predstavlja pravo srce grada. Trg sa statuom konjanika u sredini, prepun je malih fontana.Žive statue čine trg još zanimljivijim. Trg je dizajniran 1584. god, od strane Ascania Vitozzia i prostire se na površini od 40.000m2. Na trgu se nalazi nekoliko važnih objekata kao što su: Kraljevska palata, Palata Madama, Kraljevsko pozorište, Palata Regionalnog saveta, Kraljevska oružana, Kraljevska biblioteka, Državni arhiv, crkva San Lorenco, Palata Chiablese.

Palazzo Reale
Palazzo Reale-Projektovao ju je Carlo di Castellamonte. Služila je kao sedište vlade i suda do 1865, kada se kralj preselio u Firencu a zatim u Rim. Ovde se nalazi kraljevsko pozorište, kraljevska biblioteka i kraljevska puškarnica, sa jednom od svetskih značajnih kolekcija oružja. Više od dva veka bio je dom kraljevima i koji danas otvara vrata posetiocima, otkrivajući im elegantno uređene stanove i otkrivajući im ukus nekadašnjih kraljeva.
detalj ograde


Crkva San Lorenzo je jedna od najlepših baroknih crkvi u Torinu. Dizajnirao ju je Guarino Guarini 1666. godine.

Lictorian kula je prvi i najviši stambeni objekat u gradu. Izgrađena je u periodu 1933-1934. god., po projektima Melis Armando de Vila. Zgrada je  primer racionalističke arhitekture sa jasnim referencama nemačkog ekspresionizma.

Palazzo Madama-Na sredini trga nalazi se Palazzo Madama. Istorija ove palate, odražava se na istoriju samog grada. Palata ima delove stare rimske kapije, koja je u srednjem veku rekonstruisana i pretvorena u dvorac. Njena barokna fasada je u oštrom kontrastu sa starim srednjovekovnim delovima koji daju zgradi neuobičajan izgled. Nekad rezidencija kraljevske udovice, potom sedište italijanskog senata, danas je antički muzej. Unutar predvorja nalazi se prelepo barokno stepenište.



 detalj tavanice iznad veličanstvenog stepenista palate




 Trg San Carlo, jedan od najlepših trgova u Italiji. Sklad, harmonija i simetrija dominiraju ovim trgom u čijem se centru nalazi spomenik kralju Emanuelu Filibertu. Na trgu se nalaze i dve crkve, takozvane bliznakinje-Santa Kristina i San Carlo. Crkva Santa Kristina, baroknog stila, počela je da se gradi 1640. godine.

 crkve bliznakinje
Torino je nazvan prestonicom čokolade i u njemu kraljevsko mesto zauzimaju Bone torta od kakaa i amareta i tradicionalne punjene breskve. Nažalost ništa od toga ne stigosmo da isprobamo. 
Još je 1560, da bi proslavio inauguraciju Torina kao prestonice, Emanuele Filiberto di Savoja simbolično ponudio gradu šolju tople čokolade. Tako je počela ljubavna priča između ovog grada i čokolade, koja ga je učinila poznatim u svetu. Medjutim u žurbi otkrismo samo jednu čokoladarnicu. Uzorci čokolade bili su izvanredni.

Žao mi je sto ne obidjosmo muzej egipatske kulture. Ulaz je bio veoma zanimljiv.
Egipatski muzej je najstariji na svetu i drugi po važnosti, posle onog u Kairu. U njemu se čuva veliki broj predmeta vezanih za egipatsku umetnost, istoriju i svakodnevni život, uključujući i crnu granitnu statuu Ramzesa II, grobnicu arhitekte Kha i veliku kolekciju papirusa. Svedočanstvo koliko je egipatska umetnost osiromašena dejstvom fašista, i grabljivaca antikviteta.

Trg Karlo Alberto je jedan od glavnih trgova u istorijskom centru Torina. Formiran je u periodu 1842-1859. god. Na južnoj strani trga stoji veličanstvena palata Kampana iz XVIII veka, u kojoj je trenutno smešten Departman za matematiku Torinskog Univerziteta. U doba fašizma palata je bila sedište pokrajinske federacije Nacionalne fašističke partije.
U centru trga nalazi se statua konjanika Karla Alberta, a s druge strane prelepa zgrada Narodne biblioteke koju čuva Sekmet-egipatsko božanstvo sa glavom lava

Zatim otrčasmo do palate Carignano u kojoj je trenutno smešten Muzej Risorgimento. Palata je nekada bila privatna rezidencija Princa Carignana, po kome je dobila ime. Oduševih se izgledom fasade. Zaista neobična obrada.


U trku smo slikali još poneku zanimljivu zgradu.
jedan od neobičnih izloga Torina
Vraćajući se polako prema mestu okupljanja, naidjosmo na kafe prepun italijanskih djakonija. Ostalo je da žalimo što nemamo vremena da nešto i isprobamo.


Vožnjom pored reke Po, oprostismo se od Torina.

You Might Also Like

0 коментара

Напомена: Само члан овог блога може да постави коментар.

Instagram