Piran

6/07/2013

Potpuno ljubak gradić koji me svojim uskim ulicama, i starom mletačkom arh. umnogome podsetio na Veneciju. Zaista je onako mali i ljubak ostavio prijatan utisak, baš suprotan od onog koji je izazvao hladan mondenski Portorž.

Sa vrha brda otvara se pogled na pučinu, nepregledno plavetnilo mora i neba i mali ušuškani gradić. A tu je i crkva sv. Djordja, jedna od obaveznih znamenitosti grada koje ne propušta nijedan turista.

Zbijene kalete /dalmatinski naziv za uske ulice/, visoke,raznobojne kuće, karakteristicna primorska arh, pogled na stare zidine…

Uput ćete naići i na neobične spomenike:

Ili klasično sredjene trgove....

Ili neobične postavke...

Smatra se da je Piran dobio naziv od grčke reci pyr-vatra jer je prvobitno naselje nastalo oko svetionika koji je obasjavao put za Kopar.

Nekadašnji Castrum prostirao se preko sadašnjeg centralnog dela Pirana. Kroz troja glavna (Stolna, Miljska i Osrenja) i jedna pomoćna (Poljska) vrata ulazilo se u grad, opasan zidinama. Zadnjih godina, neki delovi utvrdjenja su renovirani, tako da su dostupni za turiste.

Od 13. do 18. veka bio je pod vlašću Mlečana , što je vidljivo skoro na svakom koraku.

Kada je unutrašnje pristanište nasuto u 19. veku nastao je Tartinijev trg, danas centralni gradski trg. Nosi ime Đuzepea Tartinija, rođenog Pirančanina, umetnika, koji je san, toliko stvaran, pretočio u svoje najpoznatije delo “Đavolju sonatu”. Tartinijev spomenik zauzima centralno mesto na trgu, a u blizini je i njegova rodna kuća u kojoj se nalazi muzejska postava sa detaljima iz života ovog umetnika.